دولت امریکا به دنبال تبدیل کردن آیپاد به شمارشگر گایگر
مهندس ارشد سابق اپل در گفت‌و‌گو با رسانه‌ی TidBITS روایت روزهایی را نقل کرده که دولت آمریکا می‌خواسته آیپاد را به‌شکلی مخفیانه به دستگاهی شبیه‌به شمارشگر گایگر تبدیل نماید .
یکی‌از مهندسان ارشد پیشین اپل می گوید دولت آمریکا , یک آیپاد را به‌صورت مخفیانه به «شمارشگر گایگر» ( Geiger Counter ) تبدیل نموده است . در شرایطی که به‌طور دقیق‌تر بگوییم , سالیان قبلی یکی از پیمانکاران دفاعی بزرگ ایالات متحده , آیپاد را به دستگاهی مخفی که ممکن است شمارشگر گایگر بوده , تبدیل نموده است . فقط چهار نفر در اپل از این موضوع خبر داشتند . درواقع اپل برای مدت‌زمانی خاص در سال ۲۰۰۵ به پیمانکاران دولت ایالات متحده اجازه داده در دفاتر کاری کمپانی روی نسخه‌ی سفارشی آیپاد کار نمایند . عملکرد اصلی آیپاد سفارشی‌سازی‌شده هیچ زمان مشخص نشد و هنوز نیز کسی هدف ساخت آن دستگاه را نمی‌داند .
قصه ساخت آیپادِ سفارشی‌سازی‌شده , توسط دیوید شِیِر نقل شده که شخصی قابل‌اعتماد به‌حساب می آید . دیوید شیر نقش فراوان مهمی در توسعه‌ی آیپادهای اپل ایفا نموده است و صد رد صد از رازهای درونی کمپانی خبر دارد . تونی فِیدل که به‌عنوان «پدر آیپاد» شناخته می‌شود هم ادعاهای دیوید شیر را تأیید میکند .
شیر در بخش ابتدایی سخنانش توضیح مختصری درباره ی فعالیت‌های خود در اپل می دهد :
اپل پروژه‌ی تولید آیپاد را در سال ۲۰۰۱ آغاز کرد و من دومین مهندس نرم‌افزاری بودم که برای این پروژه به‌استخدام اپل درآمدم . تیم بازاریابی اپل در آن زمان نام نهایی کالا را تعیین نکرده بود و ما محصول را با کدنام P68 خطاب می‌کردیم . اولیه مهندس نرم‌افزار استخدام‌شده بوسیله اپل , بعدا به‌عنوان مدیر نرم‌افزار آیپاد منصوب شد ; وی همان شخصی بود که وظیفه‌ای ویژه را برعهده‌ی اینجانب گذاشت . اینجانب فایل‌سیستم آیپاد و سپس دیتابیس SQLite که همه موسیقی‌ها را رهگیری میکرد نوشتم . در گذر زمان روی تقریبا تمامی بخش‌های نرم‌افزار آیپاد فعالیت کردم , به‌جز کدک‌های صوتی که فایل‌های MP3 و AAC را به محتوای صوتی تبدیل می‌کردند .
دیوید شیر که سخنانش را در گفت‌و‌گو با رسانه‌ی TidBITS به‌زبان آورده است در ادامه به‌طور دقیق‌تر وارد ماجرای تبدیل شدن آیپاد به شمارش گر گایگر می‌گردد :
آخرها سال ۲۰۰۵ , روز کسل‌کننده‌ای بود . پشت میز کارم نشسته بودم و کد مربوط‌به آیپادِ سال بعد را می‌نوشتم . رئیس نرم‌افزار آیپاد , یعنی رئیسِ رئیسم , سوای این‌که درِ اتاق را بزند به‌شکل ناگهانی وارد شد و در را پشت سرش بست . وی مستقیما سراغ حرفش رفت و زمینه‌چینی نکرد . مدیر نرم‌افزار آیپاد به من بیان کرد : «مأموریت ویژه‌ای برایت دارم . رئیس تو چیزی از این داستان نمی‌داند . به دو مهندس از وزارت انرژی آمریکا کمک‌خواهی کرد تا آیپادی ویژه بسازند . گزارش کارت را فقط به من می‌دهی» . . .
با این‌حال آن دو مهندس , کارمند وزارت انرژی ایالات متحده نبودند . آنها در یکی از زیرشاخه‌های شرکت Bechtel فعالیت می‌کردند ; Bechtel یکی از بزرگ‌ترین پیمانکاران دفاعی وزارت انرژی ایالات متحده است ( پیمانکار دفاعی به شرکتی گفته می گردد که محصول یا این که خدمات در اختیار ارتش یا اداره‌ی اطلاعات یک دولت قرار می دهد ) . دو مهندس موردبحث می‌خواستند قطعات سخت‌افزاری سفارشی‌سازی‌شده‌ای را به آیپاد اضافه نمایند و ازطریق این قطعات سفارشی , داده‌ها را ضبط و در دیسک آیپاد ذخیره نمایند ; به‌گونه‌ای که نتوان به‌سادگی فهمید که چنین اتفاقی در حال رخ دادن است . با همه‌ی این‌ها , آیپاد موردبحث باید مشابه آیپادهای عادی می‌بود و همچون آیپادهای عادی کار میکرد . آن ها خودشان همه‌ی کارها را انجام می‌دادند . وظیفه‌ی اینجانب این بود هر کمکی که آنها از جانب اپل نیاز داشتند در اختیارشان بگذارم . . .
صرفا چهار نفر در اپل از این پروژه‌ی مخفی خبر داشتند . اینجانب , مدیر نرم‌افزار آیپاد , قائم‌مقام واحد آیپاد و قائم‌مقام ارشد تیم سخت‌افزار اپل .
دیوید شیر می گوید وظیفه داشته مطمئن شود مهندسان Bechtel آموزش‌های حتمی را برای افزودن قطعات سخت‌افزاری به آیپاد ببینند و به منابع حتمی دسترسی پیدا نمایند . به‌همین استدلال وی هیچ‌گاه نتوانسته بفهمد هدف اصلی پروژه‌ی اضافه کردن قطعه‌ی سخت‌افزاری به آیپاد چه بوده است . داستانی که شیر نقل کرد , تا حد زیادی همچون فیلم‌های جاسوسی به‌نظر میرسد .
اپل اذن نداشت بفهمد دولت چه هدفی برای آیپادِ سفارشی‌سازی‌شده در نظر گرفته است . به‌علاوه مهندسان کمپانی Bechtel اجازه نداشتند به سرورهای اپل دسترسی پیدا نمایند ; کماکان اجازه‌ی به کار گیری از ابزارهای نرم‌افزاری یا سخت‌افزاری اپل به آنها داده نشده بود . در نظر داشته باشید که خود اپل , آیپادها را به آنها نداد . Bechtel آیپادها را از فروشگاه‌ها تهیه کرده بود .
صرفا چهار نفر در اپل از این پروژه‌ی مخفی آیپاد خبر داشتند
همه آن‌چیزی که شیر می‌دانست این بود که مهندسان کمپانی Bechtel می‌خواستند قطعه‌ای سخت‌افزاری به آیپاد به‌منظور ثبت و ذخیره‌ی داده‌ها اضافه نمایند . ماهیت قطعات سخت‌افزاری و انگیزه آخرین جنس , به طور کامل مخفی بود . همینطور همانطور که شیر اشاره نمود , مهندسان Bechtel می بایست آیپاد را به‌گونه‌ای تغییر و تحول می‌دادند که هیچ‌کس نتواند متوجه تغییر‌و تحول اعمال‌شده در آنها شود ; براین اساس در حالتی که کاربر آیپاد را به مک یا این که رایانه‌ی ویندوزی متصل می کرد , دستگاه عملکردی عادی داشت .
شیر سخنانش را در خصوص آیپاد ادامه می دهد :
آنها سخت‌افزار ویژه‌ای را به آیپاد بیشتر کرده بودند که می‌توانست داده‌هایی را که درپی ذخیره کردنش بودند , به‌صورت مخفیانه تولید نماید . آن ها به‌شدت محتاط بودند تا مطمئن شوند که هیچوقت قطعه‌ی سخت‌افزاری تازه را نبینم . من هرگز آن سخت‌افزار را ندیدم .
ما در خصوص پیاده‌سازی شایسته ترین راه برای مخفی کردن داده‌هایی که آنها در ادامه ذخیره کردن‌شان بودند , صحبت کردیم . به‌عنوان یک مهندس دیسک , به‌آن‌ها توصیه کردم بخش جدیدی به دیسک اضافه نمایند که توانایی ذخیره‌ی داده‌ها را داشته باشد . به این ترتیب حتی اگر کاربر , آیپادِ تغییریافته را به مک یا رایانه‌ی ویندوزی متصل می کرد , آی‌تونز با آن به‌عنوان آیپادی معمولی رفتار می کرد . همینطور آیپاد موردبحث در فایندرِ مک و ویندوز اکسپلورر همچون آیپادی معمولی به‌نظر میرسید . آنها ایده‌ی من را دوست داشتند و آن را اجرا کردند .
در مرحله‌ی بعد از آن , آنها در پی راهی ساده برای آغاز و متوقف‌سازی ضبط داده‌ها بودند . ما سراغ منوی اصلی نرم‌افزار رفتیم و منوی جدیدی را که معمولی به‌نظر میرسید به بخش انتهایی اضافه کردیم . به آنان کمک کردم تا منوی تازه را وارد کد اصلی آیپاد نمایند ; این بخش جدید در کد , نسبتاً مخفی بود . از تمامی جوانب دیگر , دستگاهِ تغییریافته همچون آیپادهای معمولی فعالیت می کرد .
دیوید شیر می گوید مهندسان Bechtel از آیپاد نسل پنجم استفاده کردند , چون آیپاد نسل پنجم هارد درایو بزرگی داشت ; براین اساس فضای زیادی برای ذخیره‌سازی داده در دسترس قرار می‌داد . مهندسان Bechtel بدنه‌ی آیپاد را باز می‌کردند تا قطعه‌ی جدید را به آن اضافه نمایند , فارغ از این‌که اثری از کار خویش برجای بگذارند . سیستم‌عامل این آیپاد به‌صورت رسمی بوسیله اپل به درون دستگاه تزریق نشده بود , بنابراین ازلحاظ تئوری امکان هک کردنش وجود داشت .
شیر هیچ‌گاه نفهمید که وی و مهندسان Bechtel در اکنون ساخت چه دستگاهی بودند , البته حدس و گمانی مطرح نموده است . با در لحاظ گرفتن این حقیقت که پای وزارت انرژی در بین بود , شیر ادعا دارد دستگاه موردبحث نوعی شمارشگر گایگر نهفته بوده است .
وی به دنبال میگوید :
حدس اینجانب این است که پاول و متیو سرگرم ساخت دستگاهی همچون شمارشگر مخفی گایگر بوده‌اند . دستگاه آخرین چیزی بود که کارمندان وزارت انرژی می‌توانستند بدون پنهان کردنش از آن به کار گیری نمایند . درباره‌ی دستگاهی حرف میزنم که بی‌آزار به‌نظر میرسید , دستگاهی که توانایی پخش آهنگ داشت و به‌طور کامل مانند آیپادهای معمولی کار می کرد . می‌توانستید در شهر به گشت‌و‌گذار سرگرم گردید , در هر زمان که خواستید موسیقی‌ها را گوش دهید [و فارغ از این که کسی بفهمد] آثار مربوط‌به مواد رادیواکتیو را پیدا کنید و به‌دنبال اورانیوم قاچاق یا دزدیده‌شده بگردید یا این که این که می‌توانستید شواهد و مدارک ساخت بمب کثیف را پیدا فرمائید ; فارغ از این‌که رسانه‌ها یا این که مردم روح‌شان خبردار شود که چه اتفاقی در حال رخ دادن است . همچون کلیه گجت‌های الکترونیکی دیگر , شمارشگرهای گایگر هم کوچک‌تر و ارزان‌تر شده‌اند و اینجانب حس می کردم در حال فعالیت روی Radiation Alert Monitor 200 هستم , دستگاهی که به‌شدت شبیه آیپادهای کلاسیک است .
